Kripto Varlıklar alanındaki değerleme paradoksu: Neden hayali projelere sıkça ilgi gösteriliyor?

Kripto Varlıklar sektöründe dikkat çekici bir karmaşa durumu var: yalnızca güzel bir web sitesine sahip projeler genellikle kolayca milyonlarca dolar fon toplayabiliyor. Bu durum tesadüf değil ve tamamen bir dolandırıcılık da değil; arka planda oyun teorisinin etkisi bulunuyor.

Bu durum, insanların "Silicon Valley" adlı ABD dizisindeki bir sahneyi hatırlatıyor: Geliri olmayan bir şirketin değeri, kâr elde eden bir şirketten daha yüksek. Yatırımcıların açıklaması ise, geliri olan bir şirketin "ne kadar?" sorusuyla karşılaşacağı, oysa geliri olmayan bir şirketin sınırsız hayal gücü alanı sunduğu.

Kripto Varlıklar alanı bu mantığı sonuna kadar kullanıyor: Ürün ne kadar soyut olursa, fon toplama yeteneği o kadar güçlü oluyor. Bu bir eksiklik değil, aksine bu sektörün en kârlı potansiyel özelliklerinden biridir.

Gerçek Kısıtlamalar Değerleme

Gerçek bir ürüne sahip olmak, acı gerçeklerle yüzleşmek anlamına gelir:

• Genellikle hayal kırıklığı yaratan kullanıcı sayısı
• Sinir bozucu teknik sınırlamalar
• Sahtecilik yapılamayan ölçülebilir göstergeler

Buna karşılık, yalnızca beyaz kağıdı olan projelerin potansiyeli yalnızca hayal gücüyle sınırlıdır. Bu, pratik projelerin piyasa tarafından cezalandırıldığı bir anomali yarattı.

Bilgi asimetrisi oyunu

Kripto Varlıklar募资 sürecinde, tarafların sahip olduğu bilgi miktarı farklıdır:

• Proje Kurucusu (Her şeyi bilen)
• Risk Sermayedarları (kısmen bilgi sahibi)
• Sıradan yatırımcı (neredeyse bilgi sahibi değil)

Ürün olmayan kurucular için en iyi strateji açıktır:

• Belirsiz ifadeler, heyecan yaratır
• Potansiyeli vurgulamak, gerçeği göz ardı etmek
• Kaçırılan paniğin duygusunu yaratmak

Açıklama ne kadar belirsizse, çürütülmesi o kadar zor olur. Fonksiyon sayısı ne kadar azsa, kusurları ortaya çıkarma fırsatı da o kadar az olur.

neden kimse daha iyi sonuçlar talep etmiyor

Kripto Varlıklar yatırımı "mahkumlar ikilemi"ne benzer: Eğer herkes uygulanabilir bir ürün görmeden yatırım yapmayı sürdürürse, piyasa ortamı daha sağlıklı olacaktır.

Ancak bekleyenler, erken yüksek getirileri kaçırabilir. En erken girenler genellikle en çok kâr eder, hatta proje nihayetinde başarısız olsa bile.

Bu nedenle, her yatırımcının akıllıca görünen davranışı (söz verip erken girmek) aslında aptalca sonuçlara yol açmıştır (gürültüye önem verip, özden kaçınmak).

Hayal ve gerçek arasındaki ticaret

Sadece bir ağ makalesine sahip bir proje her şeyi alt üst edeceğini ve trilyonlarca dolarlık değer yaratacağını iddia edebilir.

Ve gerçek kodu olan projeler şunlarla yüzleşmek zorundadır:

• Gerçek Kullanıcı Sayısı
• Teknik yetenek sınırı
• Rekabet dezavantajı nedenleri

Bu, tamamen gerçeklik kısıtlamalarından bağımsız olarak elde edilen değerleme primini ifade eden "hiçlik primi"nin doğmasına neden oldu.

spekülasyonun komplosu

Proje kalitesini ayırt etmenin zor olduğu durumlarda, insanlar ortak sinyaller arayacaktır:

• Etkili kişilerin yorumları
• Borsa Listelenme Durumu
• Token fiyatı artışı

Hiçbir ürün projesi, bu sinyalleri üretmek için tüm kaynakları kullanamaz, gerçek geliştirme yerine. Kripto Varlıklar alanında, pazarlama genellikle geliştirmeden üstündür.

Gerçek Vaka: Ürün Olmadan Yüksek Değerleme

Kripto Varlıklar sektörü, milyarlarca dolarlık beyaz kitapları gömmüştür, aşağıdaki örnekler yukarıdaki teoriyi doğrulamaktadır:

• Bir blockchain projesi: ana ağ çıkarılmadan önce milyar dolarlık bir değerleme elde etti ve hevesli bir topluluk yarattı.
• Bir yüksek performanslı blok zinciri: Saniyede 160.000 işlem gerçekleştirebileceğini iddia etti, 350 milyon dolar topladı, ancak piyasaya çıktığında gerçekte yalnızca 4 işlem gerçekleştirebildi.
• Bir biyometrik proje: "biyolojik verilerin token ile değiştirilmesi" konsepti ile milyarlarca dolarlık yatırım aldı.

Bu örnekler gösteriyor ki: Taahhüt ne kadar soyut veya teknoloji ne kadar karmaşık olursa, fonlama o kadar fazla olur ve nihayetinde başarısızlık da o kadar ağır olur.

neden bu durumun değişmesi zor

Mantıksal olarak, yatırımcılar uygulanabilir ürünler görmeyi talep etmelidir. Ancak oyun teorisi bunun neden zor olduğunu açıklar:

• Kaçırılan panik duygusu gerçek bir varlıktir
• Yatırımcılar teknolojik iddiaları doğrulamakta zorlanıyor
• Fon yöneticileri kısa vadeli getirilerle ilgileniyor.
• Kişisel çıkarlar piyasanın sağlıklı gelişimiyle çelişiyor.

Bu, neden ürün olmayan projelerin uygulamalı projelerden daha fazla fon almaya devam edeceğinin sebebidir.

Oyun kurallarında bir sorun yok, sadece bazıları kuralları kullanmada aşırı yetenekli.